martes, 17 de mayo de 2011

II Carrera Valle del Samuñu. Memorial Marcos Hernández. Ciañu (Llangréu),15/05/2011.

22,4 km
1500 m+
2h 22' 21''

Segunda edición d'esti peazu carrera que yá ye cita anual obligada por derechu propiu, poques organizaciones trabayen con tanta ilusión y con tantu aciertu como ésta, el Grupu de Montaña Lagueyo. L'añu pasáu ficieren una carrera muy guapa y muy bien organizada, pero cuando nos preguntaben que qué nos había paecíu y contestábamos que muy bien pero (esto dicíamoslo cola boca pequeña, h.ode andar poniendo pegues después de ver tolo que habíen trabayáu) qu'el cachín de pista entre La Perallonga y el Mayáu Miguel y el hormigón de baxada a la Fresnosa y de subida al Altu Urbiés desmerecía un pocu la carrera, quedáronse cola copla y esti añu pusieron tol empeñu en facer un recorríu guapísimu d'una carrera de montaña de les de verdá, técnicu, entreteníu y sin pistes, hormigones ni hosties en vinagre, chapó, el recorríu pueden dexalu tal y como ta porque pocos peros (más bien ningunu) hay pa pone-y.

Salimos a les 9:00, pa variar a tou trapu, colócome'l primeru y Mejido (metiendo presión) al pocu adelántame pero vuelvo a pasalu, pasa Martín después y sigo con él un peacín hasta que (pa variar) va escapándose pocu a pocu. Per detrás vien Santi y más atrás Mejido. Llegamos al primer avituallamientu en La Perallonga onde ta Iñaki animando y sacando fotos, Martín primeru, yo segundu y Santi terceru, vasín d'agua y a tope p'alante, equí en vez de subir pela pista baxamos un cachu per una caneya embarrada llena piedres.
Carmen nesti tramu preciosu

Gárrame Santi, que va un cachu detrás míu hasta que lu oigo echar un cagamentu, acaba de dexar un playeru atrás nun foyeru, sigo p'alante sabiendo que nun va tardar en volver a pescame y facemos tola subida hasta'l avituallamientu del Mayáu Miguel xuntos, voy bien al pasu d'él, incluso paez que nes subides puedo tirar un pocu más, pero nun me caliento que tovía falta muchu. Tou esti tramu ye preciosu, después de la caneya garramos un senderucu pel bosque onde col barru qu'hay ye complicáu avanzar y mantenese de pie, comentamos que la baxada (va ser per equí otra vez) va tar cuantu menos interesante...

Subiendo pel bosque igual que xabalinos



Llegando al Mayáu Miguel, Santi y yo


Ricardo

 Carmen

Martín sácanos un minutu, vasín d'isotónicu y un cachín de chocolate y entama la baxada a La Fresnosa, Santi tira p'abaxu igual que si hubiera vistu al diablu, intento siguilu unos metros pero rápidamente doime cuenta que nun puedo baxar tan rápidu sin arriesgame a dexar los dientes enriba una muria. Escápaseme y yo sigo a lo míu, en llegando a La Fresnosa entama la nueva subida al Altu d'Urbiés, más caneyes, más bosque, mas barru y hasta una riega que tenemos que subir un cachu per ella, con una escaleruca de palos casera pa subir un tramu y tou.


Nel Altu d'Urbiés Martín sácame 6 minutos y Santi 2, Mejido vien a unos 2 minutos per detrás, vasín d'agua y p'alante, equí hay un kilometrín de pista antes del preciosu crestéu pa volver al Mayáu Miguel, nesti tramu Santi metióme otru par de minutos y Mejido recortóme unu, asina que l'avituallamientu del Mayáu Miguel sáltomelu y p'abaxu, que'l final de carrera paez que va tar reñíu.

Nel crestéu pa volver al Mayáu Miguel


Como ta tan embarráu aprieto a tope onde ye de correr (esti añu muy pocu) y onde ta más delicáu nun arriesgo pa nun caer y pa guardar fuerces pa cuando me garre Mejido poder defender la tercer plaza.

Trazando curva colos neumáticos al límite (el fotógrafu taba ehí pa ver si caía algunu...)




Mejido apurando la frenada a tope pa garrame (qué sangrín ye, jejeje)

Ricardo concentráu

Carmen pasándolo pipa


Nesti tramu siéntome como Tarzán, onde'l caminín del bosque se pon pindiu p'abaxu tengo que dir saltando y agarrándome de cañu en cañu pa poder frenar. Llegando de vuelta a La Perallonga, lo qu'antes yera caneya embarrada p'abaxu agora ye p'arriba, asina qu'aprovecho pa da-y suela a tope hasta llegar al avituallamientu, vasín d'isotónicu y p'abaxu,

De vuelta a La Perallonga

Mejido paez que tovía nun apaez per detrás. Baxada pel bosque con cuidadín y na parte baxa onde se garra otra vez caneya siento zapatear a tope per detrás, Mejido vien como una bala y sáltame l'automáticu, póngome a baxar como un burrín, nun repechucu cortu subo a tope pa ver si responde, paez que lu suelto un pocu pero al volver a baxar vuelve a acercase, vuelvo a apretar. Va un peazu diba yo solu pensando que vaya bravu y finu que yera, que nun había caíu ni una sola vez y que seguru qu'había xente que diba a caer un montón de veces tal y como taba'l terrenu, pues de repente, onde'l camín yera más anchu y meyor taba, meto'l pie nun charcu contando que diba a cubrir un par de deos o tres como muchu y metílu hasta atrás, culada espectacular, póngome en pie d'un saltu y a siguir zapateando, que Mejido ta pegáu a mí dándome voces:
-Gaiteru!!!, espérame, ho!!!!
-A ti voy esperate, corre, castrón!!!!

Tiro a muerte y entramos en meta a 100 m ún del otru pegándonos voces peles cais de Ciañu, vaya fartura risa!!!


Susana y Eva entrando en meta

Carmen y Ricardo

Asina quedé después de la carrera, muchu barru nun había, nótase tovía que los playeros tienen daqué  naranxa pela suela...menos mal que teníen una manguera na meta...

 Los tres mosqueteros, misión cumplía

Al final tercer puestu na clasificación xeneral y segundu senior (algunu va faciéndose vieyu, jejeje) a 8 minutos de Martín y Santi (increíble'l carrerón que fizo una semana después del carrerón que tamién fizo na Transvulcania) qu'entraron a 20 segundos ún del otru, cómo debió de baxar Santi...
Respectu a la representación piloñesa, Susana (Piloña Deporte,1ª veterana A) entró de la mano con Eva (Avientu, 1ª Senior), ganando la carrera, espectacular, Carmen (GM Peñasanta,  yera la primer carrera que corría) 2ª muyer en categoría senior (menudu estrenu, norabona), y Sebas (Piloña Deporte) y Ricardo (Vízcares) cierren la expedición con una actuación más que destacada.

Entrega de premios


Por supuestu, lo meyor de tou la comida postcarrera, llégase con mucha fame y con ganes de contar batalles.

El monstruu de les rosquielles

Vaya par de pates pa un bancu...


Mapa

Perfil





 

1 comentario:

  1. Muy buna narracion de la carrera, Norabuena pa todos.
    - Ricardo ¿como lies a Carmina de esa manera?. Muy bien Carmina, Tas fecha una castrona.
    - Mejido el Gaiteru corre como el vientu, vas tener que hechai la zancadilla si quies cojelu.
    - muy bien pa todos, presta muchu ver que se mueve la gente.

    ResponderEliminar