jueves, 8 de marzo de 2012

Camín del Jariu. 15/02/2012.

2h50'
10,8 km
853 m+

Un martes pela nueche después de preparar los trastos pa dir a foquear al día siguiente peles pistes de la estación de Payares antes de dir a trabayar, llégame un mail de Juan preguntándome que si pasa per delante mio casa a les 7:00 pa dir pal Jariu y volver pa la hora comer, como podéis imaxinar inmediatamente cambio de planes, el bosque de Vegabañu recién neváu ye un reclamu mui grande y la ocasión nun se puede dexar pasar. Acompáñanos Jaime, que va dir en raquetes y después d'aparcar en Sotu Sayambre como podemos a cuenta la nieve, pactamos la hora de vuelta a la furgo pa poder llegar a casa a comer, Juan y yo vamos intentar llegar al picu, aunque sabemos que con nieve polvu y sin güella nun va danos tiempu y Jaime va tener que dar la vuelta primero, yá que coles raquetes va baxar más despaciu. En Sotu aumenta la expedición, Calcetines va empeñase en dir con nosotros hasta nun poder más, intentamos echalu de vuelta pa casa pero nun hubo manera, el probe al final quedó onde'l refuxu de Vegabañu comiendo nieve con una bona matadura yá que diba enterrándose hasta la panza.

Primeros metros colos esquís al llombu, al pocu yá los pudimos calzar.

El puentín taba emocionante...

Calcetines llegando a Vegabañu, el probe yá diba comiendo nieve...


Vegabañu con cuarta y media de nieve polvu, sin comentarios...









 Siguimos bosque arriba sufriendo pero rellambiéndonos viendo'l paisaxe y pensando na baxada...






Mayada Llareya

A la izquierda'l colláu al que llegamos, a 150 m del picu, taba venteáu y había que siguir con piolé y crampones y amás nun daba tiempu, asina que p'abaxu a disfrutar de la nieve polvu



Ver la cara de Juan coles tables nueves...

...nun tien preciu!!!

 En Llareya de vuelta contemplando'l peazu baxada qu'acabamos de facer y garrando aire pa siguir pel bosque abaxu hasta Vegabañu

Técnica depurada de descensu: brazos y pesu alante, piernes xuntes, troncu erguíu...¡¡¡Pa matase!!!

Les meses del refuxu, una bona capina...

Y de vuelta, pa un miércoles pela mañana nun se puede pidir más, nieve pistonuda y unu d'esos díes d'inviernu de verdá con una lluz y unos paisaxes impresionantes...






No hay comentarios:

Publicar un comentario