miércoles, 15 de mayo de 2013

X Subida a Pienzu. 12/05/2013.

21km
1200m+
1h59'47''


Allá pel 2007 corrí la primer carrera de montaña, la Subida a Pienzu, y a pesar de tar depués unos 4/5 díes coles pates igual que tablones, enganchéme a esto de subir y baxar a cualquier monte "yendo alegre". Carrera mui guapa, al llau de casa, con terrén variáu, distancia y desnivel razonable (últimamente esto paez que se trata de a ver quién la fai más gorda...) y durina, ¿eh?, nun vos llevar a engañu porque "namás" tenga 21km y 1200m+, hai que salir de Les Arriondes y subir hasta'l picu esi de la cruz que se ve en casa su madre y hai que volver a baxar...
Los dos últimos años nun se m'arregló dir pero d'esti yá nun podía pasar, al final plantámonos 5 piloños allá: Susana, Eva, Carlos, Iván y yo.
Como siempre, la tarea de calentar antes de la carrera ye pocu menos que misión imposible, hai munchos conocíos a los que saludar y a pocu que charres ye la hora de salir y tovía nun trotasti más que 5'... Nesta ocasión préstame munchu saludar a Diego Pangua (otru gaiteru echáu al monte) y al so compañeru Raúl, sé d'él pel blog Camudando'l camín (pero diba munchu tiempu que nun coincidíamos) y él de mí per esti blog y cuéntame que ye la primer carrera que van facer (al final terminaren faciendo mui bon tiempu y sobre tou con mui bona cara, ¡¡Norabona y a siguir asina!!)
Salimos y pa variar voi primeru... al pocu pasa Martín, después Raúl, y cuando quiero dame cuenta Palacín, Cuenca, Juan Luis y Fuego. El dexar aparcaes yá de va tiempu les series corriendo y el rodaxe semanal asfalteru ye lo que tien (que nun quier dicir que nun entrene, ¿eh?, pero nin piso asfaltu nin fago series corriendo dende va un añu y picu), pero meto un tironucu y consigo recuperar la 3ª posición pa entrar al camín delante'l grupu y así nun tener qu'andar adelantando pela sebe. Al pocu paso a Raúl y el restu del tiempu voi solu intentando que Martín nun se m'escape demasiáu. En 30' más o menos toi en Cofiñu, paso l'avituallamientu de llargu (Beni, esi Bacardi-cola que te pedí, ¿qué? jejeje) y sigo pa Bustacu. Nesti tramu taben un montón de conocíos animando (Chispa y Mari con Carla, Chucho'l de La Villa, Amador el de Cañu col críu, Carmen y Ricardo con Mateo) cosa que s'agradez, porque, aunque mantengo la distancia con Martín y colos d'atrás, nun acabo de dir a gustu. Llego a Bustacu (onde entre otros tán Valentín y Julia y Vicente) en 45' aproximadamente y llevo a Martín a 1'30'', empiezo a encontrame cómodu y aprieto'l pasu, subiendo corriendo tola caneya hasta Berbullenes, onde tán Javier, Tita, Laura y Zoe (que quier salir corriendo detras de mí jejeje) y xustu en Beluenzu, onde empieza la última parte (lo más pindiu de tou) póngome a caminar a tope. Ehí ta Furu dando ánimos pa meter l'últimu emburrión. Voi mui bien, motiváu porque paez que recorto tiempu a Martín, aunque miro p'atrás y paez que tamián tán recortandome a mí, la xente cada día anda más...
Nel picu (1h07'49'', 1'39'' menos que nel 2010) ta Luis, dizme que la diferencia con Martín nun llega al minutu y aunque se que na baxada va ser imposible garralu presta tar tan cerca d'él, que ye l'auténticu dominador d'esta carrera a la que-y tien mui bien garrada la midida.
Despístome un pocu nel primer tramu más técnicu de baxada a Beluenzu (tengo que remontar unos metrinos pa volver a garrar les banderes), sigo peles camperes a mano derecha y enfoco'l caminucu hacia la izquierda. Esta baxada nun la conocía, la última vez que corrí equí baxamos pel mesmu sitiu de la subida y voi pensando pa mí que nun toi baxando nada sueltu a pesar de que físicamente voi mui bien. Juan Luis recortóme un cachu pero vamos siguir sin forzar hasta que lleguen los tramos más corribles. De repente engancho un pie con algo, zarapico y pego un hostiazu p'alante que casi nun me dió tiempu a poner les manes. Doi hasta cola cara en suelu, súbenseme los dos xemelos y quedo con una cara tochu que pa qué. Póngome en pie y arranco a correr pa que destraben los xemelos, llevo un cuádriceps enterizu y una rodilla con una brecha curiosina d'unos 3 cm, aparte un bon esmorgón nun codu, en pechu y enriba'l cadril, toi fechu un cromu... Al pocu pásame Juan Luis que m'anima y que diz que lu siga, pero nun toi d'humor y limítome a baxar, con esti sustu y esti cuádriceps nun ta la cosa pa floritures. Al pocu ye Raúl el que me pasa, vien baxando mui fuerte. Detrás de momentu nun veo a nadie más, pero la verdá ye que'agora mesmu dame igual, lo únicu que quiero ye llegar. Paso per Cofiñu sin garrar nada nel avituallamientu (tola carrera a pelu, sin comer nin beber nada, minimalista d'eso 100% jejeje) y onde El Palmián ye Pedro'l que m'adelanta en terrenu de correr fuerte, yo con esta pata nun puedo nin pensar n'intentar siguilu, piso l'asfaltu, llego al cruce de la carretera El Fitu onde ta Ángel dando los últimos ánimos y nun veo a nadie detrás, pero cuando llego al parque apaez Fuego que tuvo que baxar a tope, aunque yá nun-y da tiempu a pasame. H.odíu pero contentu, al final 1h59'47'', baxé de les 2h a pesar de facer la baxada sin poder apretar (llevóme baxar 4'48'' más que nel 2010) y vi que maquinaria hai, físicamente llegué mui enteru (descalabru aparte...) y siguimos tando ehí.
El restu de piloños mui bien: Iván fizo 2h20' (hai que zapatiar, ¿eh?) y 46 senior, baxando 5' el tiempu del añu pasáu, Susana con un tiempazu de 2h29' ganó en veteranes A, Carlos después de facer Ten y Pileñes el sábadu n'esquís quedó'l 6 sub-23 con 2h49' y Eva nel so debú llegó en 3h27', con una sonrisa d'oreya a oreya y casi sin sudar siquiera.
Pa celebralo fartura n'El Colláu y hasta la prósima!!!

Salida

Ente Bustacu y Beluenzu: Jordi

Iván

Susana

Carlos

Eva

Llegando al picu



En Beluenzu baxando





Furu dando ánimos y conseyos

Eva y Lila

Julia y Vicente

Nel chapista (gracies al médicu y a los voluntarios de Protección Civil)

Tita preparando...

...la poción maxica recuperadora.

¡Vaya banda fartones!

Foto de familia depués de la fartura

Detalles de la estroza





Clasificaciones:

Xeneral

Categoríes

Fotos (Toni Somoano, ¡muches gracies!)

Páxina web






2 comentarios:

  1. Prestome la hostia vete! A ver si coincidimos otra vez pronto perehí. Y préstame muncho lleer la to crónica, ye interesante saber cómo lo vive unu que ta ehí na tête de la course. Menudu bombazu seriu que te metiste, y sicasí vaya carrerón, yes un gallu. Norabona.

    Depués de tantu tiempu como lleendo'l vuestru blog, yá yera hora de comentar daqué, jejej.

    Un abrazu.

    ResponderEliminar
  2. Enhorabuena por la carrera, una lástima el aterrizaje!!si no....
    La crónica muy guapa Jordi. Haber cuando me avises pa una castronada de eses que hacéis por ahí. Buenu a recuperar los machacones y suerte en zegama !!!

    ResponderEliminar